Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
sınama — «Sınamaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təcrübə — is. <ər.> 1. Sınama, sınaq, yoxlama. Təcrübə uçuşu. Təcrübə müddəti. Təcrübə məşğələləri. – Bu ildən təcrübə üçün xüsusi bir sahədə əkməyə icazə verdilər. M. Rz.. Təcrübə etmək (aparmaq) – təcrübə yolu ilə yoxlamaq, sınamaq. Yeni buğda növü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sınamanc — eləməx’: (Cəbrayıl) sınamaq, yoxlamaq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tafır — (Cəbrayıl, Çənbərək) fərq ◊ Tafırın tutmax (Cəbrayıl, Çənbərək) – 1. fərqini müəyyənləşdirmək (Çənbərək); 2. sınamaq (Cəbrayıl). – Tafırın tutmuşam, təx’ savır ma: düşür (Cəbrayıl); – Tafırın Xidir tutuf, həfdədə xiyarı suluyur bir dəfə; –… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qür’ə — ə. bəxti sınamaq üçün atılan zər, alınan bükülü kağız və s.; püşk … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
açar — is. 1. Qıfılı açmaq və ya bağlamaq aləti. Qapı açarı. Stolun açarı. Şkaf açarı. – Sən də açılmamış bir dəfinəsən; Açarı qeyb olan bir xəzinəsən. M. Müş.. // Məc. mənada. Beş dənizin açarı indi əlimizdədir. Ə. Cəm.. 2. Canlı dildə bəzən «qıfıl»… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəxtəbəxt — sif. <fars.> Təsadüfi bəxt, müvəffəqiyyət ümidi ilə edilən, bəxti sınamaq üçün edilən. <Ələmdar:> «Bəxtəbəxt» – deyə, ayırdığı qızılın hər komasını bir dəsmalına yığıb bağladı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dadmaq — f. 1. Dadını, tamını bilmək üçün bir az yemək və ya içmək. – Dadmaqla mal tükənməz. (Ata. sözü). <Xanmirzə bəy:> Sən məzhəbin haqqı, bu şərablardan bir az dad. N. V.. // Ümumiyyətlə yemək, ya içmək. Axşam azanı deyilən kimi mömin müsəlman… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
diş — is. 1. Yeyilən şeyi tutmaq, dişləmək, xırdalamaq və çeynəmək üçün ağızda olan sümük törəmə. Uşağın dişi çıxır. Dişi ağrımaq. Dişi ilə tutmaq. Dişi ilə qoparmaq. Dişi qamaşmaq. Dişlərini xırçıldatmaq. Ağıl dişi – iyirmi yaşdan sonra çıxan axırıncı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
döş — is. 1. Bədənin, boyundan qarına qədər olan ön hissəsi; köks, sinə. Döş qəfəsi. Döş əzələləri. – . . Ciyər sinənin içində olur ki, qutu kimi şeydir. Onun qabaq tərəfi döş sümüyü və qabırğalardır. H. Z.. Ayna islaq başını Ayazın döşünə qoydu. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
